Uit het diepste van mijn ziel
De laatste tijd krijg ik heel veel reacties van mensen die ervan uitgaan dat ik een vriendin heb nadat ik recent een foto op mijn profiel heb geplaatst van mezelf samen met Sara. Het valt me op dat de invulling na het zien van een foto een eigen leven kan gaan leiden. Veel mensen gaan er nu van uit dat ik een relatie heb. Ik heb dit echter nooit zo uitgestuurd. Toch zeker niet dat ik een relatie heb in het concept dat gangbaar is. Vandaar hierbij een korte schets en een blik uit het diepste van mijn ziel over hoe het voor mezelf voelt los van alle invulling en kaders van buitenaf. Dit is wat er leeft in het diepste van mijn ziel.
Onlangs had ik dus een magische ontmoeting in Spanje met een vrouw genaamd Sara die ergens de vrouwelijke versie van mezelf bleek te zijn. Haar ontmoeten was als het kijken in een spiegel waarin ik mezelf zag. Dit was een hele bijzondere en diepe ervaring. We konden er beiden niet onderuit dat we elkaar dienden te ontmoeten op dit moment in ons leven. We kwamen elkaar tegen op perfect het juiste moment. We hadden ook vrij snel beiden het gevoel dat we elkaar al hebben gekend in een vorig leven. We kregen daarvan heel veel signalen die we rationeel niet kunnen begrijpen. Ook al kunnen we het met ons denken niet bevatten voelen we beiden dat het zo is. Alles voelde zo vertrouwd wanneer we samen waren. In de ontmoeting hadden we beiden een gevoel van opnieuw thuis komen. Daarnaast gebeurden de meest magische zaken in onze ontmoeting en daarna die we rationeel niet kunnen verklaren.
Het bijzondere aan deze ontmoeting is dat we elkaar niet zijn gaan claimen na onze ontmoeting. Hoe mooi het ook is tussen ons. Dat we beiden de vrijheid eren die ons heeft samengebracht. Ook daar hebben we elkaar beiden op perfect het juiste moment in ons leven ontmoet. We zijn beiden in de ervaring gestapt en hebben een intense diepe liefde ervaren samen. Een liefde die voor ons gaat voorbij tijd en ruimte op ieder gebied. Een verbinding waarvan we voelen dat deze er al langer was. Al voor we elkaar hadden ontmoet in Spanje en ook nu erna. De momenten dat we samen waren was er gewoon geen tijd en ruimte meer. Er was enkel het moment. Net zoals de vrijheid er was die er ook voor en na onze ontmoeting was. De vrijheid die in gangbare ontmoetingen vaak verdwijnt wanneer mensen elkaar gaan claimen.
Het uitdagende en tegelijk ook boeiende van heel het verhaal is dat ik recent daarvoor ook een andere vrouw had leren kennen waarmee ik eveneens een diepe verbinding heb ervaren. Je kan je voorstellen wat er op zo een moment allemaal gebeurd. Mijn hele concept over relaties dat ik al langer in vraag stelde opnieuw door elkaar geschud. Namelijk de visie op monogamie. Ik ben hierover heel open beginnen over praten met beide vrouwen. Wat best wel spannend en beangstigend was. Maar het is ook het meest bevrijdende dat ik kon doen. Door hetgeen in mezelf leefde niet weg te steken en open en bloot over mijn gevoelens te praten. Om gewoon te benoemen wat er is. Het bijzondere is dat beide vrouwen de kracht hadden om op dat moment te blijven staan. Zodat we samen aanwezig konden zijn in wat er is. Om de dingen gewoon te benoemen. Ik ben dankbaar dat deze krachtige vrouwen in mijn leven zijn gekomen waardoor we in deze ervaring konden stappen.
Vanuit die openheid ontstond ook iets dat voorbijgaat aan alle concepten die rond liefdes en relaties hangen. Hoe bijzonder is het als twee vrouwen waar je zo een diepe verbinding mee voelt je daarna zeggen dat je in de verbinding kan duiken met een andere vrouw. Beide vrouwen die me zelfs aanmoedigden om diep in de ervaring te duiken met de andere vrouw. Terwijl ik ook omgekeerd kon uitspreken als zij iemand anders zouden tegenkomen ook zij zelf de ervaring kunnen induiken als zij dit voelen. Los van alle emoties die dit met zich mee kan brengen. Dit is zo bevrijdend om in die ervaring te kunnen stappen. Het gevoel om niet opgeëist te worden of op te eisen. Om niet het bezit van de ander te worden. Om iets zo diep te ervaren. Want dit waren geen oppervlakkige ontmoetingen. Dit zijn ontmoetingen op zielsniveau en vanuit liefde.
De voorbije dagen komen dan reacties van Jan proficiat met je nieuwe vriendin nadat ik recent een foto online had geplaatst. Het bewijs van de impact van een foto. Mensen die me daarna contacteren en me proficiat wensen met mijn vriendin. Het is bijzonder om te zien hoe snel er kaders komen. Terwijl ik nooit van een relatie in een bepaald concept heb gesproken. Ik heb een bijzondere, liefdevolle en diepe ontmoeting gehad. Hoe anderen dat invullen heb ik natuurlijk geen vat op en is iets waar ik mezelf ook soms op betrap. Hoe snel gaan we er niet vanuit wanneer we een man en een vrouw zien langs straat dat ze een koppel zijn. Of dat ze een relatie hebben. Maar is dit dan wel zo? En welke relatie hebben ze dan?
Wat is een koppel? Wat is een relatie? Een relatie start niet wanneer we er een bepaald concept op plaatsen. Wat is een relatie meer dan verbinding? En verbinding is er vanaf het moment dat we mensen ontmoeten. In verschillende gradaties uiteraard. Iets wat we kunnen ervaren met verschillende mensen. Zelfs op het zelfde moment op een hele diepe manier. Het hart ken het concept van relaties niet. Het is alleen het denken dat allerlei kaders schept.
Wat ik persoonlijk ervaar is dat die kaders heel beperkend kunnen zijn. Toch kunnen we er nauwelijks onderuit want we groeien ermee op als kind. Ze worden ons constant geprojecteerd. Vanuit opvoeding, familie, school, maatschappij, … . Wat betreft het gangbare concept van relaties. Waarom zou je geen diepe liefde en verbinding mogen ervaren met verschillende mensen? Het kan mooi zijn te kiezen voor één persoon terwijl het tegelijk ook mooi kan zijn om te kiezen voor meerdere personen. Iets dat een vrije keuze zou dienen te zijn voor iedere persoon. Liefde kan mooi zijn in verschillende vormen. In mijn hart voel ik dat ik liefde kan voelen voor verschillende mensen. Ook voor verschillende vrouwen op een dieper niveau op hetzelfde moment. Waarom zou ik daar dan niet instappen?
In mijn hoofd komen dan de kaders. Dien ik te kiezen voor één iemand omdat het zo hoort? Of kies ik om op dit moment mijn hart te volgen? Op dit moment kies ik om in de ervaring te stappen. Op dit moment is het voor mezelf niet klaar als ik voor één iemand wil kiezen. Dit is hoe het nu voelt en dat kan onderweg veranderen. Op dit moment kies ik ervoor om trouw te zijn aan mezelf en aan wat zich aandient. Hoe dit ook indruist tegen wat standaard is. Dit is voor mij authentiek zijn. Om gewoon te benoemen wat is en iets niet weg te duwen in de schaduw. Van daaruit kan ik pas werkelijk trouw zijn naar de ander. Het is de dingen gewoon benoemen zoals ze voelen. Dat is wat ik in alles wil doen. In mijn schrijven, in mijn relaties, in mijn leven, … . Dat is waarvoor mijn hart kiest.
Ook al druist mijn gedrag dan in tegen de heersende kaders van verwacht gedrag. Ik kies niet voor de illusie maar voor de waarheid zonder sluiers. Ik kies voor de liefde die verschillende vormen heeft. Zoet, uitdagend, pijnlijk, … De liefde die nooit zal kunnen worden bevangen in eender welk concept. Liefde is gewoon in de ervaring stappen zoals deze zich aandient. Ik kies voor de weg van het hart. Ik kies voor het pad van de waarheid.
Ik kan je zeggen dat het best beangstigend is van tijd tot tijd om mijn ziel helemaal bloot te leggen. Om dit ook te delen hier. Ik wil echter niet leven in een wereld van maskers. Ik streef naar een authentieke wereld waarin ieder zichzelf kan zijn. Dat begint in de eerste plaats met mezelf. In de voorbije jaren ben ik meer en meer zo gaan leven. De voorbije jaren is zo ook mijn hele leven verandert. Ik ben nieuwe wegen ingeslagen, nieuwe mensen kwamen op mijn pad, nieuwe ervaringen dienden zich aan. Oude stukken vielen weg, mensen vielen weg uit mijn leven, … . Zowel het oude als het nieuwe heeft echter zijn plek. Ik ben dankbaar voor alles wat op mijn pad kwam en komt. Dankbaar voor de mensen die ik heb gekend en dankbaar voor de mensen die ik ontmoet. Dankbaar voor zowel de goede als de slechte zaken want in kern gaat het niet over goed of slecht maar over ervaring.
Deze ervaring uit het diepste van mijn zijn wou ik hier met jullie delen. Dit is mijn waarheid, hoe het voor mij nu voelt, wat er nu in mij leeft … Mijn waarheid die slechts een fragment is van een grotere waarheid. Het is het verhaal mijn authentieke zelf.
Knuf
Jan
