Een tijd van naar binnen keren

0

Een tijd van naar binnen keren

Het einde van het jaar en de energie van de winter is een ideale tijd om stil te vallen en voor reflectie. De voorbije weken voel ik heel sterk de drang om naar binnen te keren. Om te cocoonen, verder te werken aan het boek dat ik aan het schrijven ben en te focussen op de geplande activiteiten. Ik voel ook heel sterk dat ik in dit proces nood heb om een break in het gebruik van sociale media in te lassen. Ik heb dan ook besloten om voor de rest van de maand offline te gaan van sociale media.

De komende weken ben ik dus enkel bereikbaar via mijn gsm en via mail waarvan ik het gebruik ook tot een minimum zal herleiden. Om me zo de komende weken te focussen op verstilling, schrijven en de geplande activiteiten. De workshop van aanstaande zondag is volzet maar als je er nog bij wil zijn om samen het nieuwe jaar in te gaan en eindejaar te vieren dan kan dat nog want er zijn nog enkele plaatsen vrij. Meer info via de website http://www.onderweg.one/event/bewustnieuwjaar/. Ook voor individuele afspraken kan je me enkel telefonisch of via mail bereiken en afspraak is pas mogelijk vanaf januari.

Verder wens ik iedereen alvast een fijn eindejaar toe en veel succes met alles wat je doet.

Tot onderweg

Warme groet,

Jan

Kinderen zijn de belofte van de toekomst

0

Kinderen zijn de toekomst

Recent hoorde ik dat er meer dan ooit jongeren zijn die antidepressiva nemen. Net zoals veel volwassenen. Zijn pillen wel de oplossing? Of gaat het ook over de vele projecties overgeleverd uit het verleden in het heden van generatie op generatie over hoe het leven zou moeten zijn? En dat mss niet meer past in deze tijd? Kinderen zijn de belofte van de toekomst. Waarom hen vol stoppen met pillen of projecties van hoe ze zich zouden moeten gedragen? Laat hen hun eigen geschiedenis schrijven in het moment en hen bevrijden van die gigantische druk van presteren in een op overconsumptie gerichte maatschappij. Mogen we ons ook vragen stellen bij die massaproductie van al die pillen en vertegenwoordigers van de farma industrie die dokters afschuimen? Ik stel me vragen bij een politiek waarbij dokters bij x aantal verkoop van een bepaalde pil een incentive krijgen vanuit de farma industrie. Wat met de grens hier tussen eigenbelang en belang van de klant in deze context? … Is dat wel ethisch verantwoord in die sector?

Ik heb het zelf gezien in de bankwereld waar incentives toe kunnen leiden. Namelijk een politiek waar het belang vaak niet meer in teken van klant staat maar in zo veel mogelijk verkopen. Het is geen publiek geheim dat medewerkers in de bankwereld klanten dingen aansmeren omdat ze er bonussen voor krijgen … Zoals in vele sectoren … Ik stel me daar vragen bij. Mss is dat ook de reden dat ik bij het management van de grootbanken waar ik werkte nooit goed genoeg was en niet echt hoog op de lijst stond omdat ik geen topverkoper was. Ik heb meermaals mogen horen Jan jij past niet in een bank … collegas die zeiden jij dient in de zorg te gaan werken … maar is dat wel normaal? Is het normaal dat je in bepaalde economische sectoren beter een onethische verkoper bent om het te maken? Ik stel me daar nog steeds veel vragen bij … Ik kan me voorstellen hoe veel mensen die werken in deze sectoren en vanuit hun hart willen leven op vandaag worstelen in deze sectoren …

Net zoals ik me veel vragen stel bij het feit of het ethisch verantwoord is dat een hele generatie jongeren zoveel pillen dient te slikken … Ligt het probleem niet eerder ook in de gangbare maatschappelijke context? Een maatschappij die een oplossing creëert voor een probleem waaraan het zelf aan ten grondslag ligt. Is het niet beter de maatschappelijke context eens in vraag te stellen? Om jongeren de mogelijkheid te geven hun eigen toekomst te schrijven ipv hen een maatschappelijke spiegel voor te houden hoe het leven zou moeten zijn. Het is best ironisch hoe groot de illusie in de wereld is. Meer dan ooit zitten mensen aan de pil en meer dan ooit zie je op sociale media de projectie van hoe mooi hoe leven van mensen wel schijnt te zijn …

De grote spiegel van de illusie aanschouw ik daarin …een spiegel waar niet te vergeten ook veel jongeren inkijken … Tijd voor de spiegel en de tijd van het hart? Tijd voor de pure waarheid? De belofte van een betere en waarachtige toekomst ligt immers in de spiegel van hart … de spiegel van het hart die is gelegen in het hier en nu … is het ook niet beter om bij het delen op sociale media onszelf de vraag te stellen hoe diep het vanuit het hart komt ipv hoe leuk anderen iets zullen vinden? Tot zover deze mijmering van het hart … Laat ons allen een spiegel van het hart zijn ipv een spiegel van het zou moeten zijn … Laat ons zo ook een authentieke spiegel zijn voor jongeren …

Warme groet,

Jan

Toledo, het mystieke hart van het oude Hispania

0

Toledo, het mystieke hart van Middeleeuws Spanje

Vandaag ben ik aangekomen in Toledo na een weekje wandelen op de camino de Santiago voor een 1 op 1 op reis. Het was opnieuw een bijzondere en diepgaande reis vol magie. De magie gaat echter verder. Gisteren was ik in Caceres en had ik intuïtief het gevoel vanuit het niets dat ik het traject dat ik het voorbije jaar in Spanje heb afgelegd op een kaart diende uit te tekenen. Waarbij ik heel sterk het gevoel kreeg dat ik een labyrint aan het lopen ben richting Toledo. Wanneer ik de punten die ik heb bezocht aanstip op de kaart blijkt mijn voorgevoel ineens in de materie zichtbaar te worden. Wanneer ik een lijn langs alle punten trek is het ineens zichtbaar dat ik een grote lus rond Spanje heb gemaakt om nu in Toledo aan te komen. Alsof ik energetisch een groot labyrint of spiraal heb bewandeld gedurende het afgelopen jaar. Om uiteindelijk aan te komen in Toledo, het Middeleeuwse mystieke hart van Spanje waar eens Joden, Christenen en Joden in vrede samen leefden. Net zoals op vele andere plekken als Cordoba en Granada in Andalucië. Toletum, de oude hoofdstad van Hispania die altijd een centrale rol heeft gespeeld.

Een stad waar zoals op andere plekken zoals Cordoba en Granada vele religies in vrede naast elkaar leefden. Toledo was bovendien een belangrijk centrum waarlangs heel veel kennis vanuit de Arabische landen naar Europa kwam. Hier werden vele oude alchemistische teksten en naslagwerken van astrologie vertaald vanuit de Oosterse en Arabische talen in de Westerse talen. Toledo was als het ware een poort waarlangs heilige kennis binnen sijpelde in het Westen. Ook hier is opnieuw de Moorse invloed van cruciaal belang. Gisteren in Caceres bezocht ik een plek waar ze eeuwenoude boeken bewaren. Toen ik naar de boeken stond te kijken overviel me ineens een gevoel van vertrouwdheid en gevoel van deja vu. Waarbij ik heel sterk het gevoel had dat ik mezelf voorbij tijd en ruimte zag schrijven in oude heilige boeken. Het frappante is dat dit steeds opnieuw op mijn pad blijft terugkomen. Zowel in als buiten mezelf. De voorbije jaren heb ik meerdere vrouwen ontmoet die me los van elkaar gelijkaardige dingen zeiden waarbij ze me in beelden zagen schrijven aan oude manuscripten. Ook in mezelf voel ik heel sterk de verbinding met schrijven. Al als kind deed ik niet liever en het is nog steeds hetgeen ik het liefst doe. Ik blijf ook beelden krijgen van mezelf levend in kloosters en afgesloten gemeenschappen weg van het wereldse. Wanneer ik mijn leven in een groter geheel overschouw zit daar ook een lijn in. Ik hou er immers van om alleen te zijn, om me terug te trekken. Om alleen op pad te gaan. Ook dit alles is verbonden met het kloostergegeven voel ik. Ik voel echter heel sterk dat het nu juist in dit leven voor mij de uitdaging is om wel midden in de wereld te gaan staan.

Ik voel ook heel sterk dat Spanje een centrale rol speelt in mijn leven. Ik kan me niet ontdoen van een immens diep thuisgevoel hier. Een gevoel van opnieuw thuiskomen. De voorbije maanden heb ik hier veel mensen ontmoet en beheers ik intussen ook goed de taal. Ik hou enorm van dit land. Toch voel ik op vele plekken de pijn van de gruwel die zich hier heeft afgespeeld. Want Spanje is ook een land met grote vervolging geweest. Met de komst van de katholieke koningen en de inquisitie is hier een hele donkere periode aangebroken. Een periode van massale uitroeiing van Joden, Moslims, andersdenkenden, vrouwen, mannen, kinderen, … . Om in de 15e eeuw plaats te maken voor een op macht en hebzucht gericht regime. Een gegeven waarvan de energie nog deels doorwerkt tot in de huidige tijd. Getuige ook de kwestie die zich momenteel aandient in Catalonië. Het Spaanse koningshuis en de katholieke instanties hebben in Spanje achter de schermen nog steeds ontzettend veel macht. Gisteren had ik ook een droom hier in Toledo die eigenlijk een nachtmerrie was. In het beeld dat ik zag werden fijne metalen haakjes in de huid van mijn gezicht geboord en zag ik hoe mijn haar werd uitgerukt. S morgens werd ik heel vermoeid wakker terwijl het beeld voor me bleef hangen. Een beeld van vervolging tijdens de inquisitie? Feit is dat hier onmenselijke dingen hebben plaats gevonden. De tijd is echter gekomen om verder uit te breken uit allerlei vormen van onderdrukking. Niet vanuit strijd maar vanuit dialoog en liefde.

Door zelf persoonlijk uit te breken neemt de magie onderweg in mijn leven ongekende proporties aan en heb ik het gevoel in een gigantische stroom van synchroniciteit te komen. Onderweg maakte ik contact met vorige levens, had ik bijzondere ontmoetingen, kwamen visioenen, … .

Het voorbije jaar heb ik ook een dagboek bijgehouden waarin alle ervaringen van onderweg staan uitgeschreven. Het is het verhaal van een diepe spirituele queeste vol magie waarin het individuele en het collectieve naadloos in elkaar overlopen. Een verhaal dat ook het volgende boek zal zijn dat ik hoop tegen begin volgend jaar uit te geven. Ik heb een heel diep gevoel dat dit boek schrijven over meer gaat dan mijn persoonlijk proces omdat er ook een heel sterk collectief verhaal in is gelegen. Het voelt als deel van mijn levenspad om dit verhaal uit te schrijven. Ik voel nu heel sterk dat zich hier stilaan het laatste hoofdstuk van dit boek aandient. Na Toledo reis ik door naar Valencia en de Spaanse Pyreneeën om nog een reis voor te bereiden. Om dan daarna bij mijn terugkomst in België ook het boek dat ik aan het schrijven ben in zijn definitieve vorm te gieten. Meer dan ooit tevoren werd het met de voorbije jaren duidelijk dat er een goddelijke plan is voor alles. Een goddelijk plan dat niet buiten onszelf maar in onszelf gelegen is. Het goddelijke woont immers in elk van ons. Het enige dat we dienen te doen is het ons herinneren. Door te leren naar de taal van je hart te luisteren door de kritische stem van het denken tot verstilling te brengen.

Het is ook afdalen in je diepste wezen. Een tocht door een innerlijk labyrint naar de kern van je wezen. Naar daar waar je ware zelf woont en alles samenkomt. Op zich lijkt dit eenvoudig en tegelijk is het een uitdagend proces. Het dient zich immers enkel aan als je bereid bent alle verhaaltjes die je jezelf of die anderen je hebben voorgehouden los laat. Het is durven vergeten wat je bent geleerd om je te herinneren wie je werkelijk bent. Een kind van het Goddelijke. Dat zijn we immers allemaal. Het Goddelijke dat ligt besloten in het diepste van elk van ons.  Het is terugkeren naar de essentie. In de essentie waar we allen zijn geworteld. Voorbij het fysieke zijn we immers allemaal verbonden. Tot onderweg en voor nu alle goeds.

Warme groet,

Jan

Onderweg op de Via de la Plata

35

Onderweg op de via de la Plata

Ergens onderweg op de Via de la Plata in Andalucië waar je uren kan wandelen in met steeneiken bezaaide landschappen langs de oude Zilverroute in Spanje. Hier kan je kilometers wandelen zonder ook maar iemand tegen te komen. Met uitzondering van de vele Iberische varkens die je onderweg tegen komt en die er in een natuurlijk landschap leven. Deze hele streek ademt rust uit en nodigt uit tot vertraging. In wat eens het hart van het oude Al Andalus was gaat het leven letterlijk veel trager dan in vele andere streken. Zowel de mensen, de natuur als de streek nodigen uit om stil te vallen. Een ideale omgeving om tijd te nemen om naar binnen te keren. Ook hier voel ik opnieuw hoe krachtig het is om samen met iemand 1 op 1 op stap te gaan. Door tijd te maken om te verstillen en naar binnen te keren. Om onderweg samen te duiken in wat zich aandient. Ik voel hier ook opnieuw heel veel dankbaarheid om dit werk te kunnen doen en anderen onderweg te begeleiden in hun persoonlijk groeiproces en de thema’s die zich aandienen. Heb je zelf interesse om eens mee op stap te gaan dan kan je me altijd contacteren over de mogelijkheden.

Tot onderweg eens

Vele groetjes,

Jan

Picture_20171123_185037131[1]

Huiskamerlezing leven als nieuwe nomade + jongeren en HSP in het Verbindingshuis

0

Gisteren een hele fijne lezing gehad over het leven als moderne nomade en over jongeren en hoogsensitiviteit in het verbindingshuis bij Tanja. Dankbaar om dit te mogen doen en over deze onderwerpen te kunnen delen. Dankbaar ook voor de fijne ontmoetingen en de mensen die er bij waren. Ik besef ook meer en meer hoe belangrijk het is voor jongeren dat er nieuwe vormen van onderwijs komen. Onderwijs en opvoeding dat komt vanuit het hart. Iets waar ik me zelf ook mee wil voor inzetten. Door hierover te praten, lezingen te geven, dingen uit te bouwen samen met anderen, … . Dankbaar ook voor de gastvrijheid van Tanja en Jos om een week met hun gezin te mogen samenleven. Voor mij opnieuw een bewijs dat familie niet enkel een fysiek gegeven is. Nu met een dankbaar hart onderweg naar Andalucie waar ik morgen met iemand 1 op 1 een stukje van de camino de Santiago ga bewandelen. Thuis is waar het hart is. Tot onderweg.

Vele groetjes Jan