The liberation of Armenia by the Godess (Dutch Version below-Nederlandse versie onderaan)

Heilig water voor de oude tempels van de godin Anahit (English version below)

Je lijkt op een Armeniër zijn de welkomstwoorden van vrouw en de man des huizes waar ik verblijf in Yerevan … Met je rode baard en de vorm van je gezicht lijk je wel een oorspronkelijke bewoner van het oude Armenië … Ik ben hier niet eerder geweest in dit leven zeg ik maar ik heb het gevoel dat mijn ziel deze streek kent zeg ik tegen hen … ik denk er zelfs niet meer bij na wanneer de woorden uit mijn mond vloeien … het blijkt ook niet nodig … Al direct kan ik opnieuw voelen dat het universum me naar deze plek wou brengen … Opnieuw ben ik op de juiste plek terecht gekomen hier bij deze mensen … door een ogenschijnlijke willekeurige beslissing in het moment nadat ik enkele dagen terug naar Yerevan, de Armeense hoofdstad, doorreisde na mijn verblijf aan het meer van Sevan … Armenië, een land waar ik in dit leven nooit eerder ben geweest … en toch kan ik me niet ontdoen van een diep gevoel van thuiskomen sinds ik hier ben … ik denk opnieuw terug aan de woorden die twee mediums me voor de reis hebben verteld … “je hebt dezelfde fysieke verschijning aangenomen als een vorig leven in de streek van het oude Perzië” …

De dagen in Yerevan zijn opnieuw een bevestiging dat er goddelijke leiding is … Dat wanneer ik me dienstbaar opstel er meer steun is dan ooit tevoren … Ik heb geen plan en toch kom ik telkens waar ik dien te zijn … Het lot brengt me naar de juiste mensen … Naar de onbetreden paden … Telkens opnieuw kom ik opnieuw op plaatsen en ontmoet ik mensen die me weg van de toeristische paden leiden … Ik voel de steun van de engelen en het universum intenser dan ooit tevoren nu ik mijn ziel meer en meer overgeef aan dienstbaarheid voor het goddelijke … Ik voel meer dan ooit dat mijn lotsbestemming erin is gelegen om het collectief te dienen …

De voorbije weken in Armenië ben ik in vele oude tempels geweest waar ik telkens opnieuw rituelen met het water uit Glastonbury heb gedaan … Ik voel daarbij ook telkens heel sterk de steun van de Godin op mijn pad alsook de steun van Johannes de Doper wanneer ik met mijn schelp en het water op pad ben … een energie waarvan een medium me ooit vertelde dat de energie van de Johannan heel sterk in me aanwezig is en dat ik daarom in dit leven voor de naam Jan heb gekozen … ook Venus is hier opnieuw heel sterk aanwezig in de vorm van Anahit … De voorbije weken ben ik in meerdere oude tempels van de Godin Anahit terecht gekomen waar ik rituelen met het water deed … Anahit, de godin van het water, de godin van de vruchtbaarheid … dezelfde Godin als de Perzische Anahita … De godin die werd vereerd in prechristelijke cultusplaatsen hier en op andere plaatsen … de godin met vele gezichten … telkens opnieuw voel ik hoe de plekken me roepen … hoe het water me de weg wijst … kom ik zo in eeuwenoude tempels terecht …

Door een samenloop van het lot ontmoet ik hier in Yerevan ook Armeense vrouwen die diep verbonden zijn met de oude Armeense traditie, ze nemen me mee op uitstappen en samen met hen kom ik bij oude tempels waar ik anders misschien nooit zou zijn gekomen, … Het moest zo zijn … Ook al kennen we elkaar nog maar net lijkt het als we elkaar al veel langer kennen … Opnieuw kom ik bij zielsfamilie terecht … ik vertel hen onderweg over het verhaal en de missie van het water … De vrouwen vertellen me over geheimen van de oude tempels … over de eeuwenoude symboliek in de stenen … over de heilige bronnen en heilige bergen … over de energetische krachtplekken … Ik voel een diep gevoel van dankbaarheid voor de steun … Dat ik niet altijd alleen fysiek op pad dien te gaan … Want deze reis is bij momenten ook heel diep en intens en vermoeiend … Het voelt dan ook fijn om onderweg gelijkgestemden te ontmoeten …

Een van de dagen wanneer we in een oude tempel zijn waar nauwelijks toeristen of andere mensen komen en ik opnieuw water uit de bron van Glastonbury op een altaar plaats zet begint iets later één van de vrouwen oude Armeense liederen te zingen in de oude tempel … op dat moment sluit ik mijn ogen en vervaagt tijd en ruimte opnieuw … het voelt als we door de tijd reizen en we terug contact maken met de cultus waarin Anahit werd vereerd … ik voel hoe de rituelen voorbij tijd en ruimte nog steeds bestaan … Op hetzelfde moment zijn er momenteel in Yerevan massaal protesten tegen de huidige regering … Tegen het patriarchale systeem … Tegen de ongelijkheid tussen arm en rijk … Tegen de onderdrukking … Tegen de hebzucht en macht van de regering … Duizenden mensen marcheren momenteel door de straten van Yerevan … Een revolutie is aan de gang in Armenië waar men in het Westen nauwelijks weet van heeft … Wanneer ik later op het terras van mijn verblijf in Yerevan over de stad uitkijk voel ik de energie van het Goddelijke vrouwelijke in de vorm van Anahit als een sluier boven het landschap zweeft … De godin is zich aan het roeren om haar rechtmatige plek opnieuw toe te eigenen …  de patriarchale structuren zijn aan het afbrokkelen … ook hier in Armenië … de Godin is stilaan ook klaar om ook hier haar rechtmatige plek naast de God in te nemen … de tijd keert weder … de nieuwe tijd komt eraan waarin de god en godin zich opnieuw verenigen … niet hier alleen maar overal ter wereld … wanneer ik over de stad uitkijk komt een boodschap door …

Beste ziel, voor velen van jullie is het niet altijd makkelijk geweest om jezelf open te stellen of over je emoties te spreken … zo zijn vele zielen op vandaag nog steeds van hun gevoelswereld ontkoppeld … om jezelf te helen is het echter belangrijk om alles wat in je leeft te durven voelen en benoemen … je gevoelens dienen te stromen … het kan voelen alsof dat je emoties zich met de tijd hebben bevroren … dat je bent geleerd niet over je gevoelens te spreken of je sterk te houden … Weet dat het veilig is om je emoties te tonen en om je hart verder te openen …want net van daaruit ontstaat verbinding … net zoals een rivier dient te stromen dienen gevoelens te stromen … de tijd is er meer dan ooit rijp voor om de muren die je rond jezelf hebt gebouwd verder af te breken … laat je gevoelens stromen … eer de emoties in jezelf … eer de Godin in jezelf … eer de Godin in de ander … het maakt niet uit of je man of vrouw bent … ik ben in elk van jullie … om de wereld te helen dien je eerst jezelf te helen … ik ben bij je om je begeleiden … Mijn naam is Anahit, de Godin met vele gezichten …

Hartegroet,

Jan

Holy water for the ancient temples of the goddess Anahit

You look like an Armenian are the welcome words of the wife and the man of the house where I stay in Yerevan … With your red beard and the shape of your face you look like an original inhabitant of ancient Armenia … I have not been here before in this life I say but I have the feeling that my soul knows this area I say to them … I do not even think about it when the words flow from my mouth … it does not seem necessary … I can immediately feel that the universe wants to bring me to this place … Again I end up in the right place here with these people … by a decision in the moment to come to Yerevan, the Armenian capital, after my stay on Lake Sevan … Armenia, a country where I have never been in this life … and yet I can not get rid of a deep sense of coming home since I’ve been here … I think back to the words that two mediums have told me before the trip … “you have assumed the same physical appearance as a previous life in the region of ancient Persia” …

The days in Yerevan are again a confirmation that there is divine guidance … That when I put myself in service there is more support than ever before … I have no plan and yet I always come where I need to be … The destiny brings me to the right people … To the unpaved paths … Again and again I come to places and meet people who lead me away from the tourist paths … I feel the support of the angels and the universe more intensely than ever before as I surrender my soul more and more to service to the divine … I feel more than ever that my destiny lies in serving the collective …

The past few weeks in Armenia I have been in many ancient temples where I have done rituals with the water from Glastonbury again and again … I also feel very strongly the support of the Goddess on my path and the support of John the Baptist when I am with my shell and the water on the road … an energy that a medium once told me that the Johannan’s energy is very strong in me and that I therefore chose the name Jan in this life … Venus is here again also very present in the form of Anahit … The past few weeks I ended up in several ancient temples of the Goddess Anahit where I did rituals with the water … Anahit, the goddess of water, the goddess of fertility … the same Goddess as the Persian Anahita … The goddess who was worshiped in pre-Christian cult places here and in other places … the goddess with many faces … again and again I feel how the places call me … how the water shows me the way … and how I end up in ancient temples …

Through a matter of fate I meet here in Yerevan also Armenian women who are deeply connected to the ancient Armenian tradition, they take me on trips and together with them I come to old temples where otherwise I might never have come, … it had to be like that … Even though we just met it feels like we’ve known each other for a long time … Again I come to soul family … I tell them about the story and the mission of the water … The women tell me about secrets of the ancient temples … about the ancient symbolism in the stones … about the holy springs and sacred mountains … about the energetic places of power … I feel a deep sense of gratitude for the support … That I do not always have to go physically alone … Because these journey is at times very deep and intense and exhausting … It feels good to meet like-minded people on the way …

One of the days when we are in an old temple where there are hardly any tourists or other people and I again place water from the source of Glastonbury on an altar place and a little later one of the women’s starts to sing old Armenian songs in the old temple … on that moment I close my eyes and time and space vanish again … it feels like we travel through time and we make contact again with the cult in which Anahit was worshiped … I feel how the rituals beyond time and space still exist … At the same time are there in Yerevan massive protests against the current government … Against the patriarchal system … Against the inequality between rich and poor … Against the suppression … Against the greed and power of the government … Thousands of people are currently marching through the streets of Yerevan … A revolution is going on in Armenia where people in the West hardly know … When I later on the terrace of my stay in Yerevan about the city lookout I feel the energy of the Divine feminine in the shape of Anahit that is flowing in the landscape … The goddess is ready to re-claim her rightful place … the patriarchal structures are falling apart … here to in Armenia … the Goddess is also gradually ready to take her rightful place next to the God here … the time returns … the new time is coming when the god and goddess reunite … not here just anywhere in the world …

Dear soul, for many of you it has not always been easy to open yourself up or talk about your emotions … so many souls are still decoupled from their emotional world today … to heal yourself, however, it is important to dare to feel and name everything inside you … your feelings have to flow … it can feel as if your emotions have frozen over time … that you have been taught not to speak about your feelings or to keep you strong … Know that it is safe to show your emotions and to open your heart further … because just from there connection starts … just as a river needs to flow, feelings have to flow … the time is more than ever ripe for the walls that you have built around yourself to break down … let your feelings flow … honor the emotions in yourself … honor the Goddess in yourself … honor the Goddess in the other … it does not matter if you are a man or a woman … I am in each of you … because of the we you have to heal yourself first … I am with you to guide you … My name is Anahit, the Goddess with many faces …

Great from the heart,

Jan

Meer van Sevan – Boodschap van het water (English version below)

Gezeten aan de oevers van het meer van Sevan in Armenië kijk ik uit over de enorme plas water voor me … Ik heb zonet een ritueel gedaan met het water uit Glastonbury dat ik heb vermengd met het water uit het meer … Ik voel een enorme dankbaarheid voor zowel het water in als buiten mezelf … Het water in mij, het water in jou, het water in meren, rivieren, oceanen, … Terwijl ik in het water staar komt volgende boodschap …

Beste ziel … Ik ben het water … Ik ben het leven gevend aspect van het leven … Ik ben in en buiten jou … Je lichaam is als een beker die mij draagt … Zonder mij kan je ziel deze reis in dit lichaam niet maken … Water is essentieel … Je lichaam is niet anders dan de zeebodem die de oceanen draagt … Wees je daar van bewust … Ik ben een natuurlijke heler … Ik ben de drager van onvoorwaardelijke liefde … Via tranen bevrijd ik de pijn van de mensheid … Ik zuiver en genees … Wanneer je zweet zuiver ik je lichaam … Wanneer je weent heel ik je pijn … Ik vraag je om je mijn goddelijke essentie te herinneren … Vertel mijn verhaal … Ik ben geen voorwerp … Ik ben een bezield wezen … Ik heb een bewustzijn … Ik ben bewustzijn … Zie me niet als vanzelfsprekend … Koester mij en koester zo jezelf … Herinner je mijn goddelijke essentie en herinner je zo je eigen goddelijke essentie … Koester het water, koester moeder aarde … vervuil me niet want dan vervuil je je zelf … Ga … Spring in de meren die ik vorm, duik in de oceaan, … drink uit mijn bronnen … laat je door me voeden maar vergeet ook mij niet te eren … We kunnen niet zonder elkaar … we zijn één … ik stroom door je lichaam zoals een rivier stroomt door het landschap … vergeet niet dat wanneer rivieren en oceanen vervuilen ook je lichaam zal vervuilen … wees jullie daar van bewust … zorg voor mij net zoals ik voor jullie zorg …

Hartegroet,

Jan

in naam van het water

Lake Sevan – message from the water

Seated on the shores of Lake Sevan in Armenia I look out over the huge pool of water before me … I have just done a ritual with the water from Glastonbury that I mixed with the water from the lake … I feel a huge gratitude for both the water inside and outside myself … The water in me, the water in you, the water in lakes, rivers, oceans, … As I stare into the water, the following message comes …

Dear soul … I am the water … I am the life giving aspect of life … I am inside and outside of you … Your body is like a cup that carries me … Without me your soul can not make this journey in this body … Water is essential … Your body is not different to the earth that carries the oceans … Be aware of that … I am a natural healer … I am a container of unconditional love … Through tears I free the pain of mankind … I clean and heal … When you sweat I cleanse your body … When you cry I heal you … I ask you to remember my divine essence … Tell my story … I am not an object … I am a living being … I have a consciousness … I am consciousness … Do not see me as self-evident … Honour me and also honour yourself … Remember your divine essence and remember your own divine essence … Cherish the water, cherish mother earth … do not spoil me because then you will spoil yourself … Go … Jump into the lakes that I form, dive into the ocean, … drink from my sources … let me feed you, but do not forget to honor me … We can not live without each other … we are one … I flow through your body like a river flows through the landscape … remember that when rivers and oceans are polluted your body will also be polluted … be aware of that … take care of me just as I take care for you …

Greet from the heart,

Jan

in the name of the water

Odzun Armenië, ergens in de bergen (English version below)

Op gevoel wandel ik in de bergen van Armenië ergens in de buurt van Odzun … Wanneer ik mijn ogen sluit tijdens het wandelen zie ik het beeld van een lichtend kruis met in het midden een groot licht voor mijn geest zweven … Al sinds mijn aankomst in Armenië enkele dagen terug blijft het beeld terugkomen in mijn geest op de verschillende plekken die ik bezoek …  Zelfs wanneer ik in mijn bed ontwaak verschijnt het telkens opnieuw in mijn geest … Na een tijdje wandelen kom ik aan bij de ruïne van een oude tempel gelegen op de flank van een bergwand … Ik besluit even te genieten van het uitzicht van de rivier die enkele honderden meters in de diepte door het dal stroomt … Daarna wandel ik rond de resten van de voormalige tempel … ik zie een kleine ingang … Twee vrouwen komen net de ruimte van de tempel uit en hebben binnenin kaarsen ontstoken … Ik ga de tempel binnen waar ik alleen ben … ik sluit mijn ogen en luister naar het geluid van de stilte … opeens blaast de wind de tempel in waarna ik mijn ogen kort opnieuw open … In een glimp zie ik hoe de wind een klein wandtapijt met de beeltenis van Yeshua laat op liften … Ik sluit mijn ogen opnieuw waarna volgende boodschap doorkomt …

Ik ben de Christus, ik ben wie ik ben, het universeel Christusbewustzijn …  Ik ben de goddelijke levensvonk die ontspringt in de kern van het kruis … Daar waar de horizontale en de verticale lijn elkaar kruisen ter hoogte van het hart … Daar in de kern situeert zich het goddelijk vuur, de levensvonk, de levensroos … Ik ben de universele bloem, de bloem in jezelf, de levensbloem … Ik ben de goddelijke roos, de goddelijke essentie in jou … Het goddelijke is niet buiten jezelf maar in jezelf gelegen … Jij bent de bloem … Wees de bloem … Voel de bloem … Straal … Het is je geboorterecht … Ik ben jou en jij bent mij … We zijn één … We zijn allemaal kinderen van de bron … Keer naar binnen, herinner je je goddelijke essentie … Daar in je hart woon ik … Daar in het universeel kloppend hart in elk van ons … In de kern van het kruis waar het goddelijk vuur ontspringt en zich een gouden licht vormt dat je hele essentie omvat … Daar in de kern ben ik  … Daar in de kern ben jij … Daar waar de 4 elementen samenkomen … Daar waar de 4 windrichtingen samenkomen … En waar het 5^e element ontspringt dat alle andere overstijgt en tegelijk omvat … de ether … de levensvonk … de kern … de bron … daar ben ik en daar ben jij … daar is het huis van de ziel … herinner je wie je bent … een kind van het licht …

Odzun Armenia, somewhere in the mountains

I am walking in the mountains of Armenia somewhere near Odzun … When I close my eyes I see the image of a shining cross with a great light in the middle … Since my arrival in Armenia a few days ago the image keeps coming back … Also when I wake up in the morning the image keeps coming back … After some walking I arrive at the ruins of an old temple on the flank of a mountain … I decide to have a seat and enjoy the view of the river flewing a few hundred meters below me deep in the valley … After a while i decide to walk around the small temple … Two women just come out of the temple and have lit candles inside … I enter the temple where I am alone for a while … I close my eyes and listen to the sound of silence … suddenly the wind blows into the temple and i open my eyes … In a glimpse i see how the wind lifts a small tapestry with the image of Yeshua … I close my eyes again and a message comes through …

I am the Christ, I am who I am, the universal Christ consciousness … I am the divine spark of life that rises in the core of the cross … Where the horizontal and the vertical line meet each other in the heart … There in the core the divine fire is situated , the spark of life, the flower of life … I am the universal flower, the flower in yourself … I am the divine rose, the divine essence in you … The divine is not outside but inside you … You are the flower … Be the flower … Feel the flower … Shine … I am you and you are me … We are one … We are all children from the source … Go inside, remember your divine essence … There in your heart I am … There in the universal beating heart in each of us … In the core of the cross where a divine fire rises and forms a golden light that surrounds your whole essence … there in the core I am … there where the 4 elements come together … there where the 4 wind directions come together … and where he 5th element is activated that transcends all others and at the same time includes them … the ether … the life spark … the core … the source … there I am and there you are … there is the house of the soul … remember who you are … a child of the light …

Tbilisi, Pasen 2018 (English version below)

Aangekomen op de luchthaven van Tbilisi krijg ik een lift van de vader van de man in wiens huis ik verblijf in het oude centrum van Tbilisi. Het zijn de enige twee nachten voor mijn reis die ik heb geboekt … Het is een heel hartelijke en zachte man en de ontmoeting is fijn. Eens in de wagen verandert zijn stijl echter in een ruw rijden … Opeens besef ik waarom … Als je hier in Georgië niet op je strepen staat overleef je het hier niet in het verkeer … regels zijn hier relatief en iedereen lijkt als een woeste stier door het verkeer te rijden …  Wat me direct opvalt in de stad is de koele sfeer, de vele kapotte gebouwen, … . Op straat zie je meer mannen dan vrouwen … Wat me ook opvalt is de koelheid en de ruwheid bij de meerderheid van de mensen hier … heel veel mensen dragen hier een aura van verharding rond zich …

Aangekomen in de oude stad zie ik het beeld van de Kartlis Deda in de heuvels rond Tbilisi … Een reuzengroot vrouwenbeeld dat over de stad uitkijkt … Intuïtief voel ik dat ik daar iets te doen heb … Het is best opvallend dit beeld van deze vrouw die over de stad uitkijkt … Omdat deze stad in het algemeen weinig vrouwelijkheid lijkt uit te ademen …  Wanneer ik beter naar het beeld kijk is het me ineens duidelijk dat deze vrouw hetzelfde verhaal lijkt te vertellen … De op het eerste zicht vrouwelijk lijkende figuur is helemaal niet zo vrouwelijk … Wat ik zie in het beeld toont hetzelfde wat ik voel hier in Tbilisi … ik zie een beeld van verharding en verstarring … Er zweeft hier als het ware een aura van onderdrukking en pijn door deze stad. Het lijkt wel alsof emoties uit deze stad voor een groot stuk zijn verdwenen. Het zachte vrouwelijke in zowel de man als de vrouw is grotendeels afwezig.

Ook het beeld van deze vrouw zit net als veel mensen in deze stad opgesloten in een pantser. In het beeld zie ik geen zachte vrouwelijke vormen maar een afgetraind lichaam. Een volledig afgetrainde en uitgelijnde onderbuik, gespierde mannelijke armen, zelfs haar borsten lijken zich volledig opgespannen te hebben en alle zachtheid te hebben verloren … Het doet me een beetje denken aan het beeld van Jeanne d’Arc die zich ook diende te kleden en gedragen als een man om te kunnen overleven in een patriarchale wereld waar geen ruimte was voor gevoelens … Het doet me denken aan het gegeven dat veel vrouwen eerst in hun mannelijke pool dienen te gaan staan om daarna in hun zachtheid te kunnen zakken … Net zoals dat ook in het Westen het geval is geweest en nog deels is … Wat ik hier zie in Tbilisi is veel hardheid en tevens een nieuwe generatie die aan het uitbreken is …

Paasmaandag, Tbilisi

Vandaag besluit ik een ritueel met water uit de bron van Glastonbury te doen bij het beeld. Ik heb geen plan of kaart van de stad en heb enkel internet in het huis waar ik verblijf dus besluit ik om op gevoel door de stad te wandelen zoals ik dat altijd doe als ik ergens kom … Ik neem een van de flesjes water mee … De plaats waar ik verblijft ligt aan de voet van een heuvel die luistert naar de naam Solaki heuvel van waarop het beeld over de stad uitkijkt. Via een kabellift kan je de berg op zie ik maar ik voel echter dat ik een stukje wil wandelen en besluit te voet de berg op te gaan en even de drukte van de stad achter me te laten. Het is een fikse beklimming en even voelt het alsof ik opnieuw de Tor van Glastonbury aan het beklimmen ben. Opnieuw ga ik met het water de berg op.

Na een korte beklimming kom ik voorbij een kerk die luistert naar de naam Betlehem kerk. Ik besluit even binnen te gaan. Wanneer ik binnenkom stel ik vast dat er een Orthodoxe viering bezig is … Ik neem een plaatsje in de kerk en luister hoe de priester mantra’s zingt … Iedereen staat recht en de meeste mensen hebben een kaarsje in hun hand … wanneer ik mijn ogen sluit beginnen mijn oogleden te trillen en komt een boodschap door … “Je bent hier om het water en het vrouwelijke te brengen in deze tempel, je bent hier om het water te verenigen met het vuur …” Daarna blijf ik even in de stilte verder naar de mantra’s luisteren terwijl ik de verbinding voel met het vuur dat de mensen dragen en het water dat ik in mijn rugzak draag …

Wanneer ik buiten kom zie ik dat er een fontein aan de kerk staat die droog staat … Ik haal mijn schelp die ik altijd gebruik ook tijdens de reizen en doe een waterritueel aan de droge fontein … daarna ga ik verder op weg … na een nieuwe beklimming kom ik opnieuw aan een kerk uit … opnieuw besluit ik even binnen te gaan … alsof de timing perfect uitkomt is ook hier een viering bezig … opnieuw hetzelfde beeld … een mannelijke priester die mantra’s zingt en alle aanwezigen die een vuur dragen … opnieuw stem ik me even af en voel opnieuw dat ik ook hier het water opnieuw naar deze plek dien te brengen … buiten aan de kerk doe ik opnieuw een waterritueel …

Mijn tocht gaat daarna terug verder de berg op … Na een nieuwe steile beklimming kom ik op een plek aan de voet van het beeld Kartlis Deda uit … net op dat moment zie ik twee mannen hand in hand passeren … een verliefd koppel … Het past volledig in de energie van het terugbrengen van het vrouwelijke aspect dat deze twee mannen hier net passeren… Hier in Tbilisi heb ik tot dusver nergens een koppel mannen gezien … Een vriend had me zelfs gezegd voor mijn vertrek dat het recent nog voorkwam dat in Georgië homo’s werden opgejaagd of aangevallen … Wanneer de mannen verder gaan doe ik een afstemming en ritueel aan de voet van het beeld … Ik sprenkel het water op de aarde om zo het water terug te brengen naar deze plek …

Wanneer ik daarna de berg terug af ga kom ik een vrouw tegen die Engels spreekt en waarmee ik een praatje sla … Ik vraag haar naar de geschiedenis van dit kwartier van de stad … ze vertelt me dat hier vroeger de oude vuurtempels stonden van het Zoroastrisme … ik stel haar de vraag waarop ik eigenlijk zelf het antwoord weet of hier ook watertempels zijn en ze zegt dat dit niet het geval is … Ineens is het me duidelijk dat het beeld dat ik doorkreeg klopt … Ik diende het water naar deze tempels te brengen om het te verenigen met het vuur van de tempels van het Zoroastrisme … Op mijn terugtocht besluit ik nog even binnen te gaan in de Betlehem kerk … mensen zijn nog steeds mantra’s aan het zingen … ik sprenkel nog enkele laatste druppels water in mijn handpalmen en vraag daarna een kaarsje aan één van de priesters dat ik daarna aan een vuur ontsteek … Ik sluit mijn ogen en zie hoe het water en het vuur zich verenigen binnen en buiten mezelf en ik voel dat wat ik diende te doen in Tbilisi is gebeurd …

Later die dag wandel ik opnieuw op gevoel door de stad … Na een uurtje wandelen kom ik aan bij een heuvelrug een stuk voorbij het stadscentrum … Mijn oog valt op een bordje met Mtatsminda Pantheon en ik besluit de beklimming te maken de heuvel op … Het is opnieuw een hele steile beklimming die spiraalsgewijs naar boven loopt … Na een eindje wandelen kom ik uit bij het Pantheon … Wanneer ik van hieruit de stad in kijk zie ik Tbilisi als in een lappendeken voor me uitgestrekt … Deze keer heb ik geen water mee gezien ik het ritueel deze morgen heb gedaan met het water … Aangekomen aan de achterkant van de tempel komt er een glimlach op mijn gezicht wanneer ik zie dat er hier een bron uit de berg ontspringt … ik verfris me even aan het water en ga daarna de tempel binnen die naast de bron staat … wat me direct opvalt in de tempel is dat hier geen kaarsjes branden … Ik besluit vier kaarsjes te nemen en ze in elke hoek van de tempel te ontsteken terwijl buiten om de hoek het water uit de bron stroomt … Opnieuw komen water en vuur samen …

Tot onderweg …

Warme groet,

Jan

English version 

Tbilisi, Easter 2018

Arrived at the airport of Tbilisi I get a lift from the father of the man in whose house I stay in Tbilisi. It is a very nice and gentle man and the meeting is nice. Once in the car, however, his style changes into a rough ride … Suddenly I realize why … If you are not on your stripes here in Georgia you can not survive here in traffic … rules are relative here and everyone seems to drive like a furious bull in the traffic here… What immediately strikes me in the city is the cool atmosphere, the many broken buildings, …. On the street you see more men than women … What also strikes me is the coolness and roughness in the people here … many people here carry an aura of hardness around them …

Arriving in the old city I see the image of the Kartlis Deda in the hills around Tbilisi … A huge female statue that looks out over the city … I feel intuitively that I have to do something there … It is quite funny this image of this woman who is looking out over the city … Because this city in general seems to breathe little femininity … When I look at the picture I suddenly realize that this woman seems to tell the same story that i see… The figure looks female at first sight but not so feminine when i look closer … What I see in the image shows the same thing I feel here in Tbilisi … I see an image of hardening and coolness … It seems as if all emotions from this city have disappeared for a large part. The gentle feminine in both man and woman is mostly absent.

The image of this woman closed in an armor is also the case with many people in this city. In the picture I do not see soft female forms but a body that has been trained. A fully trained and aligned underbelly, muscular male arms, even her breasts seem to have fully stretched and lost all softness … It reminds me a bit of the image of Jeanne d’Arc who also had to dress and behave like a man to survive in a patriarchal world where there was no room for feelings … It reminds me of the fact that many women first have to stand in their male pool and then after can land in their softness … Just like that in the West has been the case and is still like that sometimes … What I see here in Tbilisi is a lot of hardness and also hope for the future as a new generation is starting to break out …

Easter Monday, Tbilisi

Today I decide to do a ritual with water from the source of Glastonbury at the statue. I do not have a plan or map of the city and I only have internet in the house where I stay so I decide to walk intuitively through the city as I always do when I get somewhere … I take one of the bottles of water with me .. The place where I am staying is at the foot of a hill that listens to the name Solaki hill from which the statue of the woman looks out into the city. With a cable lift you can go to the mountain, but I feel that I want to walk a bit and decide to go up on the mountain and leave the hectic of the city behind me. It is a big climb and I feel like I’m climbing the Glastonbury Tor again. Again I go up the mountain with the water.

After a strong climb I pass a church that listens to the name Bethlehem church. I decide to go in. When I come in I notice that there is an Orthodox celebration going on … I take a place in the church and listen to how the priest sings mantras … Everyone stands up and most people have a candle in their hand … when I close my eyes my eyelids start to shake and a message comes through … “You are here to bring the water and the female into this temple, you are here to unite the water with the fire …” Then I continue in the silence to listen to the mantras while I feel the connection with the fire that people carry and the water that I carry in my backpack …

When I come outside I see that there is a fountain at the church that is dry … I get my shell that I always use during the trips and do a water ritual at the dry fountain … then I continue on my way … after a new climb once again I decide to go to a church … again I decide to go in … as if the timing is perfect, here is also a celebration going on … again the same image … a male priest who sings mantras and all people who carry a fire … again i feel that I also have to bring the water to this place again … outside the church I do another water ritual …

My trip then goes back up the mountain … After a new steep climb I arrive at a spot at the foot of the statue of the Kartlis Deda … just at that moment I see two men passing hand in hand … an amorous couple … It fits completely in the energy of bringing back the feminine aspect that these two men just pass here … Here in Tbilisi I have not seen a couple of men anywhere yet … A friend even told me before I left that it was recently still the case that in Georgia homosexuals are still insulted … When the men go on I do a ritual with the water at the foot of the statue …

When I go back down the mountain I meet a woman who speaks English and with whom I chat a little … I ask her about the history of this quarter of the city … she tells me that here used to be the ancient fire temples of Zoroastrianism … I ask her the question to which I actually know the answer if there are also water temples here and she says that this is not the case … Suddenly it is clear to me that the image that I received is correct … I had to bring the water to these temples to unite it with the fire of the temples of Zoroastrianism … On my retreat I decide to go into the Bethlehem church … people are still singing mantras … I sprinkle some last drops of water in my palms and ask a candle to one of the priests that I then light on a fire … I close my eyes and see how the water and the fire unite inside and outside of me and I feel that what I had to do in Tbilisi happened …

Later that day I walk again by feeling through the city … After an hour of walking I arrive at a hill a bit past the city center … My eye falls on a sign with Mtatsminda Pantheon and I decide to ascend the hill … It is again a very steep ascent that spirals upwards … After a short walk I come to the Pantheon … When I look from the city I see Tbilisi stretched out like in a patchwork in front of me … This time I have no water with me as i already felt i had to do the ritual this morning with the water … Arriving at the back of the temple, a smile comes to my face when I see that a source springs from the mountain here … I refresh myself on the water and then enter the temple standing next to the source … what immediately strikes me in the temple is that there are no candles burning here … I decide to take four candles and light them in every corner of the temple while outside the corner the water flows from the well … Again, water and fire come together …

See you on the way …

Hug

Jan