Er is een leegte in elk van ons waar al onze dromen geboren worden
De voorbije weken heb ik even de stilte opgezocht. In die stilte heb ik contact kunnen maken met een zekere leegte in mezelf. Door te duiken in de diepte van mijn eigen bestaan heb ik contact gemaakt met mijn eigen wortels. Hierin heb ik ook mijn diepste verlangens gevonden. Wat ik eigenlijk diep vanbinnen al wist werd bevestigd. Waarvoor ik wil gaan in mijn leven is werken met jongeren, de natuur, coaching, schrijven, … . Werken met de vraag wie ben ik en wat wil ik realiseren in mijn leven. Ik besef ook dat ik nu enkel verder stappen kan nemen in deze richting. Met een zekere focus en tegelijk de bereidheid om het doel los te laten want de weg kan zich anders vormgeven dan gepland. Door te genieten van wat zich onderweg stap voor stap aandient op mijn pad. Om tevens ook bereid te zijn om een stukje te sterven voor mijn dromen. Om de daadkracht en te moed te vinden om werkelijk mijn pad te gaan iedere dag opnieuw. Door ook mijn angsten onder ogen te zien. Ik voel immers ook dat er nog een zekere angst is in mezelf die me tegenhield. Een angst die vooral in mijn denken aanwezig was. Zal het wel goed zijn? Zal het wel lukken? Wat als het financieel niet lukt? Zullen anderen het wel goed vinden? … . Het is daardoor ontzettend beangstigend bij momenten om mezelf in de wereld te zetten. Dat is hetgeen me nog blokkeerde om voluit te gaan. Ik voel echter dat ik de enige ben die mezelf kan tegenhouden. Dat ik de enige ben die mijn angsten en al wat me niet langer dient een plek dien te geven. Dat ik in vertrouwen mijn pad dien te gaan en mijn eigen waarheid te leven.
Het is maar door de diepte in te duiken dat nieuwe dingen kunnen ontstaan. Door ook de controle los te laten en bereid zijn de leegte te ervaren waar je echt contact kan maken met jezelf. De leegte is de plek waar we afscheid kunnen nemen van het oude en waar al het nieuwe ontstaat. Waar oude patronen en zekerheden wegvallen waardoor ruimte ontstaat voor iets nieuws. Soms zijn er dan ook van die periodes in het leven waarin alle zekerheden dienen weg te vallen om zo plaats te maken voor iets nieuw. Als ik terugkijk op mijn leven zijn de meest moeilijke periodes telkens de geboorte van iets nieuws geweest. Het nieuwe toelaten is dan ook soms een beetje sterven. In de ruimte die dan ontstaat ligt een enorm potentieel. Een potentieel dat zich kan ontwikkelen vanuit de leegte. Zaken die je met je denken niet kan bevatten op voorhand. Denk maar aan een liefde die je leven binnen komt gewandeld, een toevallige ontmoeting of gebeurtenis die je ergens brengt … . Heel veel van de mooiste dingen overvallen ons en komen onverwacht vanuit het niets. Deze tijd van Kerst en het einde van het jaar is het ideale moment om afscheid te nemen van het oude en het nieuwe geboren te laten worden. Om te kiezen voor je dromen en deze te laten geboren worden in het nieuwe jaar. De winter is de periode om het zaad van je dromen te planten zodat ze samen met het lengen van de dagen kunnen groeien. Om ten gepaste tijde het levenslicht te zien. Het leven vraagt om geleefd te worden. Onze dromen hunkeren om geboren te worden. Dat is waar ik het komende jaar voor wil gaan en dat ik jullie ook toe wens. Prettige kerst.
Warme groet,
Jan