LATEST ARTICLES

Be the light in the darkness

Jan Moeyaert
-
4
Be the light in the darkness
 
         Wees het licht in de duisternis 12-12-2021

-English version see further- 

Hierbij wil ik graag een persoonlijk verhaal delen over de tijd waar we momenteel doorgaan. Ik zit nu voor mijn computer omdat ik voelde dat ik iets dien te schrijven over het brengen van licht in deze tijd waarin er ook veel duisternis is. Ik kwam uit bed en had het gevoel direct aan het schrijven te gaan. Het toeval wil dat op het moment dat ik mijn bureau binnenkom en het licht wil aansteken de lamp als het ware knettert en knapt. Geen fysiek licht dus in mijn bureau. Dus het voelt ook symbolisch aan bij wat ik voelde dat ik wou gaan schrijven. In het verleden zou ik misschien de lamp per direct hebben verwisseld of me druk hebben gemaakt maar ik laat het voor wat het is. Ik voel enkel de symboliek van het moment. 

In de tijd waarin we leven worden we meer dan ooit uitgenodigd om zelf het licht te zijn, ook al lijkt de wereld om ons heen donkerder dan ooit. We worden uitgenodigd om in ons centrum te blijven en sterk te blijven. Wat ook een enorme uitdaging kan zijn. Iets wat velen van ons voelen in deze tijd. We lijken te zijn aangekomen in een van de meest donkere tijden in de geschiedenis en we gaan daarnaast ook langzaam naar de dag van Kerstmis, met de kortste dag en de langste nacht. De tijd met de meeste duisternis. We mogen echter niet vergeten dat de nacht het koudst is net voor zonsopgang alsook dat de dagen erna het licht weer meer present zal zijn. Ergens ook symbolisch meer dan ooit voor deze tijd. 

Ik woon nu bijna 4 jaar in Armenië. Jaren die tegelijkertijd de mooiste en de zwaarste in mijn leven waren. Ik ontmoette mijn geliefde in Armenië, we zijn hier getrouwd en ondertussen zijn we gezegend met een prachtige zoon. Maar aan de andere kant is het nu 2 jaar dat ik niet meer in mijn geboorteregio ben geweest. Het is jaren geleden dat ik de vele geliefden heb gezien die ik in Europa heb. Het is 2 jaar geleden dat ik mijn broer zag en ik heb zijn dochter, die nu iets meer dan een jaar oud is, nog nooit fysiek kunnen ontmoeten en omgekeerd hebben zij onze zoon ook nog niet fysiek kunnen zien. Dit zijn allemaal persoonlijke implicaties van de tijd die we doormaken en de situaties met reizen en de bijhorende beperkingen. Ik kan dit alles wel een plek geven. Het is jammer maar er zijn ergere dingen in het leven alsook zijn er mensen die doorheen veel moeilijkere stukken gaan.  

Ik ben het afgelopen jaar ook getuige geweest van thema’s zoals oorlog en dood in Armenië. De meest duistere dingen die ik ooit in mijn leven heb meegemaakt, gezien en gevoeld en dit als gevolg van de oorlog tussen Armenië en Azerbeidzjan. Duizenden jonge jongens, voornamelijk tussen 18 en 22 jaar oud, stierven op de meest wrede manieren als gevolg van het gebruik van de technieken van de moderne oorlogsvoering. Wij kennen zelf persoonlijk ook veel mensen die zijn overleden. Ik kan er boeken over schrijven, maar zelfs mijn pen verzet zich soms als het moment komt om te schrijven over de wreedheid die ik heb gezien en gehoord. Wat me het meest raakte was het overlijden van een zoon van vrienden die we kennen. Tot maanden na het einde van de oorlog was de zoon vermist. Iedereen die kinderen heeft kan zich voorstellen hoe verschrikkelijk dit is. Vele maanden na de oorlog waren er aanwijzingen dat de zoon mogelijk gevonden was en moest de vader een DNA-test doen. Om daarna vast komen te stellen dat hun zoon is overleden. Ik hoef verder niet al te veel in details te treden over de wreedheid van deze oorlog. En dit is geen losstaand geval, omdat veel mensen dit hebben meegemaakt. Er zijn honderden, duizenden van deze gevallen en tot op de dag van vandaag zijn er mensen vermist. Duizenden zijn overleden, duizenden zijn diep verwond zowel fysiek als op zielsniveau, … . Ik kan gewoon niet uitleggen hoe diep dit alles ook mijn ziel heeft geraakt. En hoe diep het de levens van miljoenen heeft beïnvloed. Ik heb mezelf ook meerdere keren afgevraagd waar het licht is in al deze duisternis van oorlog. Ik heb er een diep vertrouwen in dat alles een groter plan heeft, maar soms lijken dingen zo donker te zijn dat het niet altijd gemakkelijk is. 

Ik herinner me ook de woorden van een jonge man van bijna 20 jaar oud die ongeveer een half jaar geleden bij ons thuis was. Ik hoor de woorden die hij toen zei nog alsof het de dag van gisteren was. Hij vertelde hoe hij tijdens de oorlog aan het front was en beschreef de geur van rotte lichamen die ondraaglijk was. Een geur die niet uit je neus te verwijderen is. Hij beschreef de beelden van oorlogsdrones die overvliegen en menselijke lichamen die uit elkaar worden gereten. Het ontluisterende resultaat van het gebruik van de moderne wapentechnologie. Er is ook het gebruik van witte fosfor in de oorlog – een wapen dat door het internationaal recht verboden is –, waarbij wit fosfor vanuit de lucht in de bossen werd gedropt en die bomen en menselijke lichamen tot op het bot en tot in de kern van de cellen verbrandt. Witte fosfor is een vuur dat niet kan worden gedoofd omdat het door alles heen brandt. Het lijken allemaal verhalen uit een soort Armageddon, maar het is echt gebeurd. Voor het grote deel van de wereld slechts een voetnoot. Voor de mensen die het meemaakten pijnlijk en ingrijpend op alle gebieden. 

 

Waarom wil ik dit allemaal delen? Omdat we door een van de meest duistere delen van de geschiedenis lijken te gaan. Maar er is ook hoop. We dienen nu meer dan ooit het licht door de duisternis dragen. We moeten ons verenigen, ook al zijn velen van ons uitgeput, moe, … . Wetende dat je niet alleen bent, kan jouw persoonlijke moeilijkheden ook in perspectief plaatsen. Ik voel ook dat dit ook het moment is om onze geliefden dicht bij ons te houden. Ik zag ook wat er bijvoorbeeld gebeurt voor kinderen in België. Houd uw kinderen gewoon weg van school. Houd ze uit de buurt van alles wat hen kan schaden. Omring ze met liefde. Onderwijs hen zelf en laat je ook door hen onderwijzen. Ze weten ook wat goed voor hen is. Het schoolsysteem zoals we dat kennen zal verdwijnen. Dat hoort ook bij deze tijd. Het kan dus geen kwaad om ze van school te houden, aangezien ze in ieder geval van het leven zelf ook leren. Eer het licht van jouw kinderen, eer hun licht, eer jouw licht … . Wees het licht. Doe gewoon wat je voelt dat goed is in plaats van wat er van je verwacht wordt. 

Velen van ons hebben het momenteel moeilijk ook al zullen veel mensen dat ook niet altijd delen. Het is nu belangrijker dan ooit om ook beslissingen te nemen. Maak beslissingen over wat echt belangrijk is in je leven. Wees moedig en hoopvol. Ga en blijf staan voor waar je in gelooft. Wij zijn de verandering. Kun je je voorstellen wat er zal gebeuren als we ons allemaal vrijmaken van dat wat ons niet meer dient? Ja, de wereld zoals we die kennen zal verdwijnen en dat gebeurt nu al. Maar belangrijker is dat we iets nieuws creëren. Wij zijn de lichtdragers en brengen het nieuwe. 

Neem dit mee in deze tijden 

Jij bent het licht, wij zijn het licht 

Wanneer op bepaalde plaatsen en situaties het licht lijkt uit te gaan, wees dan zelf het licht in de duisternis, wat ik nu zelf ook voel bij het schrijven van deze tekst wanneer het licht in mijn kantoor letterlijk is uitgeschakeld.  

Wij zijn het licht 

Het enige wat we nodig hebben is liefde en geen afscheiding, nu meer dan ooit 

Heb hoop 

Laten we samen een web weven van liefde, licht, hoop en vrede 

Hartegroet, 

Jan 

-English version- 

Be the light in the darkness 12-12-2021 

By this I want to share some personal story of the times we are going through. I am now sitting before my computer writing this as I felt want to write some feeling I have about bringing light in this times where there is also a lot of darkness. I came out of my bed and had the feeling to start writing straight away. The coincidence wants that the moment when I enter my office I want to switch on the light and the lamp burns and does not work anymore. So it feels symbolical also. In the past I would maybe have tried to change the lamp immediately or to be nervous about it. Now I just feel the symbolic of the moment.

In the times we are living we are invited more than ever to be the light ourselves even that the world around us seems darker than ever. We are invited to stay in our center and to remain strong. Which can be challenging. Something a lot of us are feeling in this times. We seem to have arrived in one of the most dark times in history and also we are moving slowly to the day of Christmas with the shortest day and the longest night. The time with the most darkness. We have to remember that the night is at its coldest just before dawn. We may not forget that the light after will become more present again. At some point more symbolical than ever before.

Something which can be challenging also. I am almost  living 4 years in Armenia now. Years that were both the most beautiful and most hard in my life at the same time. I met my beloved here in Armenia, we got married here and in the meanwhile we are blessed to have a beautiful son. But on the other hand it is now 2 years that I have not been in my home region anymore. It has been years since I have seen the many beloved ones I have in Europa. It has been 2 years since I saw my brother and I never could meet his daughter who is now a little bit more than a year old. And so my brother also did not see our son yet. This are all personal implications from the times we are going through and the situations with travel and restrictions. But I can give this all a place and there are people who are facing a lot more difficult things in life than this.

I also have witnessed war and death the last year in Armenia. The most dark things I ever experienced in my life so far as the result of the war between Armenia and Azerbaijan. Thousands of young boys mainly between 18 and 22 died in the most cruel ways as a result of the use of modern warfare. We personally know a lot of people who passed away. I can write books about it but even my pen resists sometimes to write about the cruelty I saw and heard about. What touched me the most was the passing from a son from friends we know. Till months after the end of the war the son was missing. Everybody who has children can imagine how terrible this is. Many months after the war there was some indication that the son could be found and the father had to do a DNA test. To after find out that their son died. I do not need to go in further details about the cruelty of this war. And this is not a single case as a lot of people went to through this. There are hundreds, thousands of this cases and till nowadays there are people missing. Thousands passed away, thousands are disabled, … . I simply cannot explain how deeply this also touched my soul. And how deeply it affected the lives of millions. I also asked myself multiples times where the light is in all of this darkness of war. I have a deep trust that all has a bigger plan but sometimes things seems to be so dark that it is not always easy.

I also remember the words from a young man from nearly 20 years old which was in our place about half year ago. I still hear the words he said as it was yesterday. When he was in the war and that he described the smell of bodies rotten which was unbearable. A smell not possible to remove from your nose. The view of war drones flying over and reducing human bodies to pieces as a result of the use of modern ware fare. The use of white phosphor in the war – a weapon prohibited by international law-, dropped from the sky in the forests burning trees and human bodies to the bones and cells. As white phosphor is a fire that cannot be extinguished as it burns through everything. It all seems like stories from some kind of Armageddon but it really happened. For the main of the world just a footnote. But for people who were in it painful and life changing.

Why I want to share all of this? Because we are going through one of the most dark parts of the history. But there is also hope. We need to carry the light through the darkness. We need to unite even that many of us are exhausted, tired, deeply wounded … . The knowledge that you are not alone can put your difficulties in perspective also. I also feel that this is also the time to keep our beloved ones close to us. Get together with your beloved ones. I saw also what is happening for example for children in Belgium. Simply keep your children away from school. Keep them away from all harm. Surround them with love. Teach them yourself and most of all let them to teach you also. They also know what is good for them. The school system as we know it will vanish. That is also part of this times. So there is no harm to keep them away from school as they will in anyway learn from life itself. Honor your children’s light, honor your light, … . Be the light. Simply do what you feel is right instead of what you are expected to do.

A lot of us are going through difficulties right now. Now it is more important than ever to make decisions which can be hard. Make decisions about what is really important in your life. Be with courage and hope. Stand for what you believe in. We are the change. Can you imagine what will happen if we all come out of what no longer serves us anymore? Yeah the world as we know it will vanish and that is happening already. But more important we are creating something new. We are the light carriers to something new.

Remember this

You are the light, We are the light

When in places and situations the light seems to go out be the light yourself in the darkness, which I feel now also in writing this text and the light in my office literally switched off. We are the light

The only thing we need is love and no separation, now more than ever

Have hope

And lets together weave a web of light, peace and love for all

From the heart,

Jan

Het ritme van de natuur

Jan Moeyaert
-
406
Het ritme van de natuur
HET RITME VAN DE NATUUR Duizenden jaren al zijn mensen bewust van het gegeven dat het leven resoneert met de cycli van de natuur. De mens heeft de tijd uitgevonden en is er als het ware verstrikt in geraakt. Terwijl de zon en de sterren gewoon hun ding doen. Bewegen op hun ritme. Het ritme van de natuur der dingen. De wetenschap heeft zijn mogelijkheden en ook zijn beperkingen. De wetenschap is een zegen als ze de natuur als haar meester/es erkend. Niet als het wil heersen als een alleenheerser. In deze tijd zijn bijvoorbeeld de gekende boostershotjes ook een soort alleenheersers geworden. Zonder onderdanigheid aan hen geen vrijheid en natuurlijk ritme. En wat helpt het in essentie? Het is bijvoorbeeld aangetoond dat selenium en zink de grootste immuunboosters zijn die er bestaan. Waarom krijgen we daar massaal geen setje gratis van gestuurd? Of hangen ze daar op sociale media geen bijvoegsel van aan berichten? Waarom is daar zo weinig educatie over? Het antwoord is simpel. Het brengt niet op in het systeem van de oude wereld waar de natuur letterlijk is verkracht en misbruikt. Voor decennia werd de natuur weggecijferd op vele gebieden. Nu stroomt de lava huizen onder … Overstromingen sleuren huizen weg … Een virus tast de longen aan terwijl de longen van de natuur worden gekapt of afgebrand. Is het toeval dat de longen van zowel de mens als de natuur in brand staan? Maar er is hoop. De oude wereld davert op zijn grondvesten en voor vernieuwing is er chaos nodig. Het oude dient te vergaan voor het nieuwe geboren kan worden. Alles is zichtbaar voor zij die de ogen hebben om te zien. Velen zijn al wakker. Er is een beweging op gang die niet stop te zetten is. Het gekende virus muteert ook en de regels en beperkingen kan je zien als de laatste spartelingen van de oude wereld. 1, 2, 3, 4 boosters en tot in het oneindige … Dat is de weg van de oude wereld. Doch het moment komt gauw dat het virus zal verdwijnen vanzelf wanneer het uitgemuteerd is … Maar de grote vraag is; “Wat zullen we hebben geleerd?” Dat we onderhevig zijn aan de cyclussen van de natuur. Dat de natuurlijke krachten in onszelf de ware healers van alle ziekten zijn. Dat de mensheid ook zover van zichzelf verwijderd diende te worden om terug te komen bij de essentie. Er is hoop en velen zijn wakker. Alles heeft zijn tijd en plek. De tijd is hier dat alle maskers meer en meer afvallen en dat we zullen beseffen wat de naakte waarheid is. We worden allemaal diep door elkaar geschud. Velen zijn doodmoe en op. Het geeft geen zin om te vechten tegen. We kunnen ons enkel overgeven aan het vertrouwen dat alles komt zoals het dient te komen. We dienen met zijn allen als lichtdragers door het donker te gaan. En als we vannacht gaan slapen meenemen dat de nacht op zijn koudst is net voor het ochtendgloren. Hartegroet, Jan

11 11 2021 – Մեդիտացիա` հանուն խաղաղության և միասնության – Meditation for peace and unity

Jan Moeyaert
-
8
11 11 2021 – Մեդիտացիա` հանուն խաղաղության և միասնության – Meditation for peace and unity
11 11 2021 Meditation for peace and unity On 11 November thousands of people will do a collective meditation in a lot of countries all over the world. For peace and unity and for the well being of human kind and the earth. I feel the call to help to facilitate something in Armenia and I also feel a call about what it can mean for Armenia. But first of all practically. The concept is very simple. On 11 November you can take one hour to meditate in silence preferably around 11 o’clock or during a moment which feels comfortable for you. In a place which feels comfortable. You can also, drum, sing, play music, whatever feels good … Alone or with others. A lot of friends that I know will participate that day from a lot of different places and countries in the world. As said before I also feel that there is a message for Armenia which I will share here also; On 11 November it will be almost day on day one year ago that the war between Armenia and Azerbeidzjan came to an end. To be correct it will be the first new day after one full year past as the war ended on 10 November. So at some point it is a new beginning. But there is still need for healing. Thousands of our brothers, sons, fathers lost their lives in this bloody war. Most of them were just 18 till 21 years old. Thousands of others are disabled, lost legs or arms and have deep wounds in their souls. Many others are still missing till this days. The whole Armenian nation was and is still deeply hurt by this events. Everybody knows somebody who passed away or was affected by this bloody war. The wound is present in every family. I feel this day can be a good day also to put the souls from our beloved ones in the light. To surround them with light. To visualize them in the light. To surround Armenia with light. To surround the whole Caucasian region with light. To visualize a light that penetrates the whole world and universe. To see the light, feel the light, to breathe the light … Both in and outside ourselves. To not search for an enemy but to be only in light. And so, to bring healing. To heal the wounds of ourselves and the wounds of our beloved ones. This is the call I feel I need to share when it comes to the role from Armenia. I also feel that we can ask help for that from our beloved mountains. To connect with our beloved Ararat and with all our other beloved mountains. As we are our mountains. And to connect next to that also with the water and all other elements. To see and feel the unity in all. From an astrological point of view 11 November is also an important date I feel. It is the gate of the Scorpion or the gate from death and rebirth. So it also a gate through which we can guide the souls of our beloved ones into the light. Do you want to join? The more people who will connect the more powerfull it will be. I also created a private facebook group where we can connect and share our experiences. A group where we can connect and share in the weeks leading to 11 November. Feel free to share with others who can feel the call. Feel free to share with organizations, groups, … As this is about all of us. Together we are strong. From the heart, Jan 59552728  

What is going on in the world?

Jan Moeyaert
-
28
What is going on in the world?
Lieve vrienden, – English version below – Wat is er aan de hand in de wereld? Er is op dit moment heel veel aan de hand in de wereld. Er is ook heel veel angst. Voor een virus, voor oorlogen, voor natuurrampen … . Het is voor velen niet altijd even evident om op dit moment niet in angst te leven. Ik ken ook heel veel mensen die zeggen ik kan het nieuws niet langer zien. Het maakt me depressief. Wat uiteraard ook ergens normaal is. Er is overal chaos en het is niet altijd evident om in de stilte in de storm te blijven. Ik wil daaromtrent ook graag iets delen in een “down to earth way”. Omdat wegkijken de oplossing niet is … En ik wil het ook niet zweverig maken. Zodus hierbij een poging om in woorden te beschrijven wat er op dit moment speelt en waarvan ik voel dat ik deze boodschap dien te delen wanneer ik me er op afstem. Als er een iets belangrijk is op dit moment collectief voor de mensheid dan is het wel dat we niet blind mogen zijn voor de duisternis die er momenteel ook is in de wereld. Ik ken heel veel mensen die bezig zijn met energetisch werk of spiritualiteit ook. Vaak hoor je dan wel eens de uitdrukking “dat waar je aandacht aan schenkt dat groeit”, iets waar zeker waarheid in zit. Er zit hier echter ook een blinde vlek in. Gezien er ook zoiets is als dat waar je van wegkijkt of negeert ook sterker kan worden. Alles heeft een schaduwzijde ook, al is dat niet altijd zichtbaar. Iedereen kijkt waarschijnlijk wel eens meermaals per week in de spiegel maar hoeveel mensen zien hun schaduw? Dit gewoon als voorbeeld. Dat is voor iedereen van ons van toepassing. En dit is inderdaad niet altijd makkelijk. Op dit moment is het dus uitermate belangrijk dat we allemaal samen ook de duisternis in de ogen kijken. Vanuit compassie ook en niet vanuit strijd. Het is belangrijk dat we ons licht laten schijnen op wat er zich momenteel allemaal aandient in de wereld. Ontkenning maakt dingen alleen maar sterker. “Wat je ontkent groeit ook” zou je dus ook kunnen stellen. Tot we er aandacht aan geven en het onder ogen zien. Dat is een hele belangrijke energie die op dit moment collectief heel present is overal in de wereld. Alles spiegelt zich op dit moment … Daarom is het belangrijk dat mensen in hun eigen licht en kracht blijven zonder blind te zijn voor de duisternis. Als de zon schijnt dan toont de schaduw zich. Maar als de zon niet schijnt of niemand het licht brengt is er enkel duisternis … Je hoeft je daarbij ook niet te verliezen in complottheorien of dergelijke. Ook al speelt er op dit moment ook heel veel achter de schermen op wereldniveau. Het moge intussen duidelijk zijn dat we daar collectief niet meer naast kunnen kijken. Er is op dit moment een virus dat zogezegd pandemisch gevaarlijk is … Terwijl werkelijke virussen zoals oorlog, zelfmoord, angst, hongersnood een veelvoud aan slachtoffers maakt. Al maanden worden we een zogezegd gevaarlijk virus getoond. Iedere dag opnieuw … Terwijl er wel meer slachtoffers zijn van andere zaken. Hoe objectief is dit? Ook hier heb je de vrije keuze dit te ontkennen of niet … Alles wat er nu speelt in de wereld spiegelt ons iets. Vertrouw op jezelf en vertrouw niet blind op media of dingen die buiten jezelf gebeuren. Vertrouw op jezelf en je intuitie en ga zelf op onderzoek uit. Vertrouw op je innerlijk licht maar wees ook niet blind voor de schaduw en ook je eigen schaduw. Als laatste nog dit. Veel mensen zeggen soms ook ik ben bezig met energetisch werk of ik ben spiritueel … Vele anderen zeggen ook ik ben atheist of ik geloof niet. Maar dat is allemaal een illusie en schept dualiteit en afscheiding. Want dan ontstaat er een een wij en een zij … Vanuit het perspectief van God of de bron of mss beter gezegd het onnoembare is alles energie en is alles spiritueel … Het is wat het is … Er is geen wij en zij … Alles is verbonden … De realiteit is dat we allemaal in deze wereld leven, zowel de gelovigen als de ongelovigen … Er is dag en nacht en er is licht en duisternis … Of je dat nu wil geloven of niet … De realiteit is dat zowel de gelovige als de niet gelovige iedere dag de zonsopgang en zonsondergang aanschouwt vanuit hun eigen perspectief … Open je ogen voor de waarheid en zoek deze eerst en vooral in jezelf. Wees niet blind en heb geen angst. En weet ook dat chaos een proces is van het oude naar het nieuwe. Ook al is het niet altijd evident om dat in een groter geheel te zien. We hebben allemaal wel eens angst om te sterven maar waar we als mens vaak wel eens blind voor zijn is de angst voor de waarheid en de angst om werkelijk te leven. Voor waarheid en gerechtigheid, Hartegroet vanuit Armenie, Jan – English version – What is going on in the world? Dear friends, There is a lot going on in the world right now. There is also a lot of fear. For a virus, for wars, for natural disasters …. It is not always easy for many to not live in fear at the moment. I also know a lot of people who say I can no longer see the news. It makes me depressed. Which of course is also normal at some point. After all there is chaos everywhere and it is not always easy to find calmnessn in the storm. I would like here to share something in a “down to earth way”. Because looking away is not the solution … So hereby an attempt to describe in words what is going on right now and from which I feel I need to share. If there is one thing that is collectively important to humanity right now, it is that we should not be blind to the darkness that currently exists in the world as well. I know many people who are engaged in energetic work or spirituality as well. You often hear the phrase “that which you pay attention to that grows”, something that certainly contains truth. However, there is also a blind spot in this. Considering there is also such a thing as that which you look away from or ignore can also become stronger. Everything has a dark side, although that is not always visible. Everyone probably looks in the mirror several times a week, but how many people see their shadow? Just this as an example. That applies to all of us. And this is indeed not always easy. So right now it is extremely important that we all look the darkness in the eye together. Also out of compassion and not out of struggle. It is important that we shed light on what is happening in the world right now. Denial only makes things stronger. “What you deny also grows” you could say. Until we pay attention to it and face it. That is a very important energy that is collectively very present all over the world at the moment. Everything is reflected right now as in a mirror … That is why it is important that people stay in their own light and strength without being blind to the darkness. When the sun shines, the shadow shows itself. But if the sun doesn’t shine or no one brings the light, there is only darkness … You don’t have to get lost in conspiracy theories also. Even though there is also a lot going on behind the scenes at the world level at the moment. It should now be clear that collectively we can no longer ignore that. There is a virus right now that is said to be pandemically dangerous … While actual viruses like war, suicide, fear, famine kill a multitude of people. For months we have been shown a supposedly dangerous virus. Every day again … While there are more victims of other things. How objective is this? Here too you have the free choice to deny this or not … Everything that is going on in the world now mirrors us something. Trust yourself and don’t blindly rely on media or things that happen outside of yourself. Trust yourself and your intuition and do your own research. Trust your inner light but don’t be blind to the shadow and your own shadow as well. Finally this. Many people also sometimes say I am engaged in energetic work or I am spiritual … Many also say I am an atheist or I do not believe. But all that is an illusion and creates duality. Because then a “we” and a “them” arises … From the perspective of God or the source, or rather the unnameable, everything is energy and everything is spiritual … Everything is what it is … There is no us and they … Everything is connected. The reality is that we all live in this world, believers as well as unbelievers … There is day and night and there is light and darkness … Whether you want to believe it or not … The reality is that both the believer and the non-believer watch the sunrise and sunset every day from their own perspective … Open your eyes to the truth and seek it first and foremost within yourself. Don’t be blind or afraid. And also know that chaos is a process from the old to the new. Even that it is not always easy to see this in a bigger perspective. We all have sometimes that moments for the fear of dying but sometimes we are also blind to the fear of the truth and the fear of truly living. For truth and justice, Heart greetings from Armenia, Jan

Een update over de situatie hier in Armenie – 2 Oktober 2020

Jan Moeyaert
-
6
vrijdag 2 oktober 2020 Yerevan, Armenie Wanneer je s nachts gaat slapen en je gedonder hoort en niet weet als het gaat over een natuurlijk onweder in de bergen dat we wel eens vaker horen, of bommen of afweergeschut in wat er zich hier nu allemaal aandient. Op zo een moment denk je niet aan een doorsnee onweder … Het was gisterenavond wanneer Kristine en mezelf in bed liggen dat we een luid gedonder horen. Heb je dat ook gehoord vraag ik Kristine? Ja zegt ze. Het is een heel hels lawaai en lijkt op donder. Tweemaal een langgerekt gerommel. Zoals we wel vaker horen wanneer er eens een onweder is in de bergen. Ook al denken we anders gaan we er vanuit dat het wel een onweder is … Deze morgen lezen we in de internationale media dat er gisterenavond een vijandige drone is neergehaald boven Abovyan een half uurtje rijden van Yerevan, de hoofdstad van Armenie. Slechts enkele kilometers vanwaar we zelf wonen. Geen doorsnee onweder dus … . Wat speelt er hier nu echt? Het gaat hier niet over een betwist gebied. Wat dat ook mag betekenen “betwist gebied”. Yerevan is uren rijden van de regio van Karabagh. Voor mij is het al langer duidelijk dat er meer speelt, het is ook een geopolitiek verhaal dat niet gaat over enkel een betwiste regio. De voorbije dagen waren er al verschillende aanvallen in Armenie ook. Dit gaat over meer dan de mensen van Armenie en Azerbeidzjan. Waarom was Turkije daar al present in Azerbeidzjan blijf ik me steeds opnieuw afvragen? En zo zijn er wel meer mogendheden die een vuile rol spelen. Het Russisch regime dat wapens aan beide partijen levert. Hoe kijken ze daar? En zo zijn er wel meer dingen die spelen. Gisteren zijn ook meerdere journalisten gewond geraakt in Kharabag na een aanval vanuit Azerbeidzjan waarbij ook 2 journalisten van Le Monde gewond zijn geraakt. Bij deze een uitnodiging, ga eens op onderzoek uit over de betrokken partijen voorbij verhalen van goed en kwaad. Kijk eens naar de familie die het voor het zeggen heeft in Azerbeidzjan en kijk ook eens naar de leider en regering van Armenie op dit moment. Kijk ook eens naar het regime van Turkije en andere landen die spelen. De waarheid zal zichzelf wel ontvouwen … Kijk ook eens naar de geschiedenis … Er komt op dit moment zoveel op ons af dat ik geen tijd heb om alle reacties en berichtjes te beantwoorden. Wel wil ik iedereen nog eens bedanken voor de vele reacties en steun. Ik probeer ook niet mee te gaan in verhalen van goed en kwaad en juist en fout. Ook al is dat niet altijd evident eerlijk gezegd. Dit gaat ook over meer dan de “gewone” mens. Dit is ook een oorlog in het Midden Oosten waar veel speelt. Dit is een strategische regio ook. Altijd al geweest. Intussen rollen iedere avond de namen van de gestorven soldaten op het tv scherm. Veelal jonge mannen in de fleur van hun leven. De meeste zijn 19 of 20 jaar jong. Waar stopt dit? Families worden verscheurd … Dat is het ergste in dit alles. Dat raakt ons en vele mensen het meest. Het menselijk leed … Gezien ik in Armenie woon is het niet altijd evident objectief te zijn maar zoals reeds aangegeven kijk eens in de geschiedenis … . Ik heb hier de voorbije dagen al meermaals info gegeven. Zoveel mogelijk voorbij verhalen van dader en slachtoffer. De waarheid toont zich wel en komt altijd aan het licht … Mijn gedachten zijn vooral bij de mensen aan het front en de families. Moge de waarheid zich openbaren. Voor de mensen die ik ken in de regio waar ik ben geboren en zich zorgen maken over ons. Zelf zijn we op dit moment “veilig”. Wat dit ook mag betekenen in deze situatie uiteraard. Rekenend ook dat het zo nabij is. Maar er zijn mensen die het veel moeilijker hebben. We klagen niet. Ook al is het intens. Ik heb de voorbije dagen ook meermaals de vraag blijven stellen wat heb ik te doen? Dat is ook deels hier delen wat er zich aandient. Ik ben nooit voorstander geweest van strijd en geweld. Ook al kwam het wel eens in me op, ga ik zelf naar de grens? Maar dan stel ik me de vraag om wat te doen. Ik ben geen soldaat. Ik heb nooit een wapen gevuurd en ik ben geen fan van geweld. Dat roept me niet. Maar ik stel me ook opnieuw de vraag. Wat doe je als je eigen leven in gevaar is? Wat doe je dan? Ik stel me de vele mensen voor die zich in zo een situatie zitten. Bij deze nogmaals de uitnodiging. Om mensen te mobiliseren. Hoe meer het in de aandacht is hoe sneller alles kan aangepakt worden. Neem de regimes eens onder de loep en kijk ernaar voorbije politieke agendas. Alles zal zich tonen … En om ook daarnaast de situatie met liefde en licht te omringen. Een kaarsje, een gebed, wat goed voelt … Alles helpt … En als laatste nog dit voor iedereen, laten we met zijn allen nog meer licht brengen naar alle corruptie in regimes en de wereld. Op ieder niveau. Laat ons opstaan voor waarheid en gerechtigheid. We hebben daar allemaal recht op. Hartegroet vanuit Armenie, Jan
123...24Page 1 of 24